This web page presents a scholarly examination of Moroccan Jewish immigration to Los Angeles, written by Dr. Aomar Boum as part of what appears to be a larger historical documentation project. The article, titled "Little Jewish Morocco": A History of an Angeleno Settlement, traces the unique migration patterns of Moroccan Jews to the United States, with a particular focus on how Los Angeles became home to approximately 20% of America's 30,000-40,000 Moroccan Jewish population. Unlike other Jewish immigrant groups, Moroccan Jews historically favored destinations like Israel, France, and Canada over the United States, making their eventual concentration in Los Angeles particularly noteworthy from both historical and cultural perspectives.
The article reveals fascinating details about the community's origins, beginning with early pioneers like Moses E. Levy, who attempted to create a Jewish homeland in Florida in the 19th century (his son would become America's first Jewish senator), and extending to the pivotal role of World War II in shaping migration patterns. Dr. Boum explains how the first significant wave of Moroccan Jews arrived in Los Angeles primarily through military connections - individuals who worked as interpreters and support staff for American forces after the Allied landing in Casablanca in the 1940s. The author highlights Sidney Chriqui as a key trailblazer who joined the U.S. Army as an interpreter and later settled in Los Angeles, inspired to build an independent Moroccan Jewish worship center in the city.
The piece provides valuable insight into the community's religious and cultural evolution, documenting how early Moroccan Jewish settlers initially attended existing Sephardic synagogues like Sephardic Temple Tifereth Israel, despite theological differences with Moroccan Orthodox practices. As the population grew, the community established eight distinct synagogues, including Em Habanim Sephardic Congregation, Baba Sale Congregation, and others, primarily located in the San Fernando Valley. This geographic concentration reflects the community's migration patterns within Los Angeles and their efforts to preserve traditional Moroccan Jewish practices while adapting to American life.
The academic nature of this work is evident through its inclusion of archival photographs (such as one showing Rabbi Avraham Kalmanowitz greeting Moroccan Jewish boys at a New York yeshiva), citations from dissertation research, and personal interviews conducted by the author. The page appears to be part of a larger digital humanities project documenting Sephardic communities in Los Angeles, making it a valuable resource for scholars of Jewish immigration history, Middle Eastern studies, and Los Angeles urban development. The detailed documentation of synagogue establishments and community leaders provides both historical record and cultural preservation for this understudied immigrant community.
Cette page web présente une étude historique approfondie intitulée "Little Jewish Morocco" rédigée par le Dr. Aomar Boum, qui retrace l'histoire méconnue de l'établissement de la communauté juive marocaine à Los Angeles. L'objectif principal est de documenter et d'analyser les vagues d'immigration successives des Juifs marocains vers la côte ouest américaine, un phénomène qui a largement échappé à l'attention académique et publique malgré son importance significative. L'auteur examine comment cette communauté, représentant environ 20% des 30 000 à 40 000 Juifs marocains et leurs descendants vivant aux États-Unis, a contribué à préserver les traditions juives marocaines globales tout en s'intégrant dans le tissu économique et social de Los Angeles.
L'analyse révèle des parcours migratoires historiquement diversifiés, remontant aux pionniers comme Sidney Chriqui qui, après avoir servi comme interprète pour l'armée américaine lors du débarquement allié à Casablanca entre 1942 et 1947, s'installa à Los Angeles en 1948. Contrairement aux grandes vagues d'émigration juive marocaine qui privilégièrent Israël, la France et le Canada après la Seconde Guerre mondiale, la communauté de Los Angeles s'est principalement constituée dans les années 1970 par des migrations secondaires depuis ces pays. L'étude souligne également l'arrivée précoce d'étudiants marocains à Brooklyn en 1948 et 1956 pour étudier à la Yeshiva Mirrer, qui jouèrent un rôle central dans la renaissance du judaïsme marocain face à la sécularisation croissante.
Le document présente une cartographie détaillée de l'infrastructure religieuse établie par cette communauté, répertoriant huit synagogues marocaines principales situées principalement dans la vallée de San Fernando, témoignant d'un déplacement géographique de la communauté du centre-ville vers les banlieues. Ces institutions, dirigées par des rabbins comme Joshua Bittan, Moshe Pinto et Amram Gabay, illustrent la volonté communautaire de préserver les rites orthodoxes marocains spécifiques, distincts des pratiques des autres congrégations sépharades existantes comme le Sephardic Temple Tifereth Israel. Cette recherche académique s'appuie sur des entretiens personnels, des biographies comme "As Time Goes By: A Life Journey from Casablanca" et des archives historiques, offrant une contribution précieuse à l'étude des diasporas sépharades en Amérique du Nord.
דף זה מציג מחקר אקדמי מקיף על "מרוקו היהודית הקטנה" - קהילת היהודים המרוקנים בלוס אנג'לס, שנכתב על ידי פרופ' אומר בום. המחקר חושף את ההיסטוריה הייחודית של התיישבות יהודית מרוקנית בעיר המלאכים, החל מהמחצית הראשונה של המאה ה-20 ועד היום. המטרה המרכזית של המחקר היא להאיר קהילה שקיבלה מעט תשומת לב אקדמית ציבורית לאורך השנים, למרות תרומתה המשמעותiva לשימור המסורת היהודית המרוקנית הגלובלית ולמרקם החברתי והכלכלי של לוס אנג'לס.
המחקר מגלה כי בניגוד לגלי הגירה יהודית מרוקנית לברזיל בשלהי המאה ה-19, צפון אמריקה לא משכה יהודים מרוקנים באותה תקופה. הגירה משמעותית החלה רק לאחר מלחמת העולם השנייה, כאשר בשנות ה-70 החל גל גדול של יהודים מרוקנים להגיע ללוס אנג'לס, רובם דרך צרפת, קנדה וישראל. המחקר מתאר כיצד החלוצים הראשונים, כמו סידני שריקי, הגיעו כמתורגמנים בצבא האמריקני לאחר הנחיתה בקזבלנקה ב-1942. מתוך כ-30,000-40,000 יהודים מרוקנים וצאצאיהם בארצות הברית, לוס אנג'לס מארחת כ-20% מהקהילה.
הדף מדגיש את הפיתוח הדתי והתרבותי של הקהילה, תוך תיעוד של שמונה בתי כנסת מרוקניים שהוקמו בעיר, ביניהם "עם הבנים", "קהילת בבא סאלי" ו"מגן אבות". המחקר מציין כיצד בתחילת ההתיישבות, חברי הקהילה השתתפו בבתי כנסת ספרדיים קיימים כמו "בית הכנסת הספרדי טיפרת ישראל", למרות שאלה לא נהגו במנהגי הפולחן המרוקניים האורתודוקסיים. הגידול במספר היהודים המרוקנים הוביל להקמת בתי כנסת עצמאיים, הממוקמים בעיקר בעמק סן פרננדו, המשקף מעבר גיאוגרפי של האוכלוסייה מהעיר אל הפרברים.
המחקר כולל עדויות היסטוריות חשובות, כגון תמונה של רבי אברהם קלמנוביץ מקבל את פני נערים יהודים מרוקנים המגיעים לניו יורק ללמוד בישיבת מיר, וציטוטים מביוגרפיה אישית של סידני שריקי. המחקר מהווה תרומה אקדמית משמעותית להבנת דפוסי הגירה יהודית מרוקנית ולתיעוד קהילה שהיווה חלק חשוב מהפסיפס התרבותי של לוס אנג'לס, תוך שילוב של מקורות ארכיוניים, ראיונות אישיים ומחקר שדה מעמיק.
تتناول هذه الصفحة موضوعاً مهماً ومُهملاً نسبياً في تاريخ الهجرة اليهودية إلى الولايات المتحدة، وهو قصة الجالية اليهودية المغربية في لوس أنجلوس والتي يُطلق عليها "المغرب اليهودي الصغير". يقدم الدكتور عمار بوم، وهو باحث متخصص، دراسة تاريخية شاملة تتتبع رحلة هجرة اليهود المغاربة إلى كاليفورنيا منذ منتصف القرن العشرين، مسلطاً الضوء على مجتمع يضم حوالي 20% من إجمالي اليهود المغاربة في الولايات المتحدة والبالغ عددهم بين 30,000 و40,000 نسمة.
يكشف المقال عن أن الموجة الأولى من المهاجرين اليهود المغاربة وصلت إلى لوس أنجلوس في الأربعينيات، وتحديداً أولئك الذين عملوا مع الجيش الأمريكي بعد إنزال الحلفاء في الدار البيضاء وسلا في عام 1942. من الشخصيات الرائدة في هذا المجال سيدني شريقي، الذي عمل كمترجم مع القسم القانوني للجيش الأمريكي بين عامي 1942 و1947، ثم انتقل إلى لوس أنجلوس عام 1948. بينما شهدت السنوات اللاحقة، خاصة في السبعينيات، موجات هجرة أكبر من فرنسا وكندا وإسرائيل إلى لوس أنجلوس، مما أدى إلى تشكيل مجتمع متنوع التجارب الهجرية.
من الناحية الثقافية والدينية، يوثق المقال التطور التدريجي للمجتمع من الاعتماد على الكنس السفاردية الموجودة مثل "سفاردي تمبل تيفيرث إسرائيل" إلى إنشاء كنس مغربية مستقلة تحافظ على الطقوس الأرثوذكسية المغربية. يذكر المقال ثمانية كنس رئيسية تخدم الجالية، منها "إيم هبنيم" و"بابا صالى" و"عدات يشورون فالي" و"شعاري الحييم"، والتي تتركز معظمها في وادي سان فرناندو، مما يعكس التحول الجغرافي للجالية من وسط المدينة إلى الضواحي.
يتميز هذا العمل الأكاديمي بتوثيقه لمقابلات شخصية مع أعضاء الجالية ومراجع تاريخية نادرة، بما في ذلك صور من أرشيف الجمعية اليهودية الأمريكية التاريخية تظهر وصول الطلاب المغاربة إلى نيويورك في الخمسينيات للدراسة في يشيفا مير. كما يستشهد بالسيرة الذاتية لسيدني شريقي "As Time Goes By: A Life Journey from Casablanca"، مما يضفي طابعاً شخصياً على السردية التاريخية ويجعلها أكثر حيوية وإنسانية.
Esta página web presenta un estudio académico titulado "El Pequeño Marruecos Judío": Una Historia de un Asentamiento Angelino, escrito por el Dr. Aomar Boum, que examina la historia y desarrollo de la comunidad judía marroquí en Los Ángeles. El trabajo se centra en analizar los patrones migratorios únicos de esta comunidad, que difieren significativamente de otras oleadas de inmigración judía a Estados Unidos. Mientras que la mayoría de judíos marroquí emigraron principalmente a Israel, Francia y Canadá después de la Segunda Guerra Mundial, un número considerable comenzó a establecerse en Los Ángeles a partir de la década de 1970, creando una de las concentraciones más importantes de esta comunidad en Norteamérica.
El estudio revela datos específicos fascinantes sobre esta migración: de los aproximadamente 30,000 a 40,000 judíos marroquíes nativos y sus descendientes en Estados Unidos, Los Ángeles alberga alrededor del veinte por ciento de la comunidad. La investigación documenta cómo los primeros pioneros llegaron en la década de 1940, trabajando como intérpretes para el ejército estadounidense después del desembarco aliado en Casablanca. Un ejemplo notable es Sidney Chriqui, quien trabajó en el departamento legal del ejército estadounidense entre 1942 y 1947, y posteriormente se estableció en Los Ángeles en 1948, inspirándose para construir un centro independiente de culto judío marroquí en la ciudad.
El artículo documenta meticulosamente la evolución institucional de la comunidad, destacando cómo inicialmente los judíos marroquíes asistían a sinagogas sefardíes existentes como el Templo Sefardí Tifereth Israel y el Centro Hebreo Sefardí, a pesar de que estas comunidades no seguían muchos de los ritos ortodoxos judío-marroquíes. Sin embargo, el crecimiento demográfico llevó al establecimiento de ocho sinagogas específicamente marroquíes, incluyendo Em Habanim Sephardic Congregation, Baba Sale Congregation, y Magen Avot, principalmente ubicadas en el Valle de San Fernando, reflejando un cambio geográfico de la población desde el centro de la ciudad hacia los suburbios.
La investigación del Dr. Boum incluye fuentes primarias valiosas, como fotografías históricas del Archivo de la Sociedad Histórica Judía Estadounidense que muestran la llegada de jóvenes judíos marroquíes a Nueva York para estudiar en la Yeshiva Mirrer en 1948 y 1956. El trabajo académico destaca la importancia cultural de esta comunidad poco estudiada, enfatizando sus contribuciones significativas tanto a la preservación de la tradición judía marroquí global como al tejido económico y social de Los Ángeles, llenando un vacío importante en los estudios sobre comunidades sefardíes estadounidenses.
Citation (APA Style)
“Little Jewish Morocco”: A History of an Angeleno Settlement – Sephardic Los Angeles. (2025, 11 22).
sephardiclosangeles.org.
https://sephardiclosangeles.org/portfolios/little-jewish-morocco/
